New Orleans dag 2

Vandaag weer mooi weer. Misschien wel te mooi voor een festival. Maar eerst nog even naar de Wallmart. Een extra korte broek kan geen kwaad. Hoeven we ook niet meer naar de Laundromat. Er zijn er diverse in de nabijheid, keus genoeg. Ook in de winkel vinden we wat zochten, maar het gaat hier al net zo als bij de Macro. Je gaat voor een specifieke boodschap maar je gaat met een kar vol naar buiten. Mooie metalen borden om pizza’s op te bakken (hoe hebben we altijd zonder gekund), T-shirts voor een prikkie, korte broeken (ruime keuze). Wel moet je nog zoals overal in Amerika zo’n 10% taxes optellen bij de prijzen. Weer in het hotel nog even wat administratieve werkzaamheden en beetje voetbal kijken. De WK wedstrijden zijn hier vanaf 10 uur in de morgen te zien want hoewel de USA niet mee doet wordt er ruim aandacht aan besteed. Mooie 5-2 overwinning voor onze zuiderburen! Daarna is het weer tijd voor muziek. We gaan naar het Louis “Satchmo” Armstrong Park voor het Cajun and Zydeco fest. Op het podium staan wat oudere muzikanten die een aardig deuntje Cajun maken en tussendoor hun beste frans laten horen. Het klinkt erg authentiek, soms vraag je je af is de viool nu een beetje vals. Technisch gezien eigenlijk wel maar qua stijl is het niet hinderlijk. Hoort er een beetje bij. Na wat originele cajun fish eggrolls voor de late lunch nog even een wandeling (jawel) door de French Quarter en wat verkoeling te zoeken in een bar met een biertje. Het is net op de hoek van Bourbon street. Het viel overigens wel op dat de heren in deze bar in de ruime meerderheid waren en veel aandacht aan elkaar schonken hmmm, maar dat terzijde. Na een paar biertjes weer (lopend) naar het Park. In middels is Sunpie, een oude bekende van ons zoals we al eerder vermeldden, aan zijn Zydeco optreden. Sunpie is zichtbaar ouder geworden en heeft duidelijk aan spiermassa verloren. We hadden ook niet anders verwacht na zo’n 20 a 25 jaar. De tijd gaat snel. Omdat het zo warm is zijn er overal ventilatoren neergezet die zijn aangesloten op een watertank zodat er koele nevel wordt verspreid. Ook zijn er enkele tenten waar dit systeem in toegepast wordt. Cajun is een lekkere meeslepende muziek maar na twee uur wel wat eentonig. Dus wordt tijd om weer de French Quarter in te gaan voor een verfrissing en versnapering. Van elke taxichauffeur hebben gehoord dat je tegenwoordig in Frenchmen street moet zijn voor de gezelligheid. Bourbon street is eigenlijk steeds meer een soort carnaval gebeuren geworden. Omdat dat best een eind lopen is nemen toch maar weer de Uber. Aangekomen duiken we de eerste de beste bar in voor een consumptie. Er speelt een band die na een paar nummers plaats maakt voor een nieuwe band. Hoewel de bezetting en de inspeel loopjes e.d. dit geenszins deed vermoeden werd er toch direct een lekker shuffle bluesnummer ingezet. Hoewel er weinig publiek was (4 man), bleven ze toch enthousiast spelen. Van tijd tot tijd springen er was mensen binnen, dansen een kwartier enthousiast en vertrekken weer, er komt zelfs nog een mevrouw gekleed in hotpants en wat streken verf en misschien een Channel No. 5 (zoals Marilyn Monroe ooit zei gekleed naar bed te gaan) binnen, had best wel bekijks zo, maar ja is ook best wel warm. Even later stapte ze weer gewoon de straat op met een gezicht van “ zo ga ik altijd gekleed”. Na onze bluestank weer wat gevuld te hebben gaan we op zoek naar een restaurant voor het avondmaal. Tijdens onze toch naar een restaurant vinden we nog een opmerkelijke winkel, hier kan je namelijk Daily fresh een piercing of tattoo halen, toch best wel knap, hier in zijn die Amerikanen toch weer een stuk verder als wij (zie foto). Op straat is het inmiddels een drukte van belang en de eettentjes zijn overvol. Gelukkig vinden we er een waar nog plaats is, waarschijnlijk omdat de prijs ook iets hoger is dan het gemiddelde. Na een paar uitstekende steaks met asperges is het weer tijd om naar het hotel te gaan. Op straat komen inmiddels allerlei voertuigen langs met feestende mensen alsof het nog steeds Mardi Gras is. Na een kreet van de meereizende DJ “ Shake that but baby” keerde alle aanwezig dames op de kar gewillig hun achter pui (we kunnen het niet anders noemen) richting het publiek en deed wat er gevraagd werd. Dit soort kermis attracties worden ons allemaal wat te veel en besluiten morgen weer verder reizen in oostelijke richting van de Bayou, kijken of we nog eens een Swamp Tour kunnen maken met een airboot (zo’n propeller vlotje)