Nashville dag 1

Vandaag richting Nashville. Ongeveer 4,5 uur rijden. Ook nu maar weer onderweg ontbijten bij de Mac. Langzaam verandert het landschap van bomenrijk naar een meer open omgeving. Hoe zuidelijker we komen hoe beter de highway. Ook de bermen netjes gemaaid en geen zwerfvuil. Dat is geen wonder want op “littering” staat 1.000,= dollar boete! In het centrum aangekomen eerst maar proberen een hotel te zoeken. Dat valt niet mee, want hoewel we vlak onder het AT&T gebouw staan hebben we geen internet verbinding. Dan maar de auto parkeren (20 dollar!) en een bar opzoeken met wifi. We weten de weg nog in Nashville en even later zitten we in de Rock Bottom Brewery aan een grote cola. Geen alcohol zolang er nog gereden moet worden en hoewel de temperatuur iets gedaald is t.o.v. St Louis is het nog altijd 92 F. Vochtverlies moet dus wel gecompenseerd worden. Hotels in de buurt op loopafstand komen niet in aanmerking. Die varieren van 750 tot 1900 dollar per 2 nachten single room. We vinden een “Days Inn” op ca. 10 km afstand van het centrum. We typen de straat etc. in onze trouwe TomTom: Percy Street Dr en gaan op pad. Na een ritje van 20 min bereiken we de opgegeven straat. Mooie straat, prachtige huizen, hier zouden we wel kunnen wennen, maar helaas geen hotel te zien. Langzaam dringt het tot ons door zou dit de goede straat wel zijn. Na een korte check blijkt inderdaad dat onze Percy Street een andere is en dat komt vooral omdat er nog Priest tussen moest, en die ligt aan de andere kant van de stad bij het vliegveld! Omdraaien en vol goede moed weer door en na een half uurtje bereiken we het goede adres. We hebben 2 nachtjes geboekt. Inmiddels is het al over 20.00 uur en we lusten wel een hapje. De taxi besteld met de Uber-app is weer supersnel ter plaatse en weldra zitten we weer op Broadway in de Rock Bottom aan een heerlijk malse surloin steak met mashed potatoes (heerlijk recept) en boontjes. Jammer dat er geen rabarber van tante Cora bij was zoals we gewend zijn bij boontjes. Je kunt niet alles hebben. Bij het avondmaal drinken we een lekkere Red Ale, soort Murphys Red. Intussen zijn we ook al baseball kenners geworden omdat overal op de tv schermen de play offs te zien zijn. Wij zijn overigens voor de Cardinals zoals de oplettende lezertjes al weten. Na het maal een rondje lopen over Broadway. Dat is de hoofdstraat waar hét te doen is. Verschil met vorige keer is dat er nog meer bars zijn met live muziek en het volume is ook opgeschroefd. Broadway is één muur van geluid omdat alle bands niet zoals meestal bij ons achterin spelen maar aan de straatkant, liefst met het straatraam open omdat ze natuurlijk gehoord willen worden door de passanten die dan weer naar binnen gelokt moeten worden. Overal is Neon light. Hoewel er af en toe wel een band tussen zit die de moeite waard is om even te stoppen is het doorsnee niveau van de bands ook niet bijzonder hoog zoals je in Nashville zou verwachten. Onze overall indruk is dat Broadway er niet op vooruit is gegaan. Ook hier bedelaars op straat, maar wel met humor. Een had een bordje “Why lie, I need a beer!”. Inmiddels is het al tegen 11-ven en tijd om naar het hotel te gaan voor een goede nachtrust. Ontbijt is van 6 tot 9 dus we moeten ook nog op tijd op. Morgen naar Grűhn Guitars en er moet ook nog een goede blues bar zijn. Die weten we vast wel te vinden.